Dit is de grote vraag waarmee je achterblijft na het volgen van het interpellatiedebat op 30 maart, (vanaf 2h30) aangevraagd door Sociaal Progressief Oirschot. De vraag is ook duidelijk gesteld door de rechter op 23 maart. En hoe zit het met het innen van de door de rechter opgelegde dwangsom voor het laten staan? De burgemeester beweert dat ze haar handhavingstaak naar behoren heeft uitgevoerd. Met de gegeven antwoorden was dit voor de toehoorders moeilijk controleerbaar. Opmerkelijk is het antwoord dat ze van de wetgever moet onderzoeken of legalisatie achteraf mogelijk is, voordat er gehandhaafd wordt. Onderzóeken, dat is nog wat anders dan legaliseren, want daarvoor is een bestemmingsplanwijziging nodig, betoogt fractievoorzitter Arnold de Vries. Hij vraagt vervolgens wat de zin is van een bestemmingsplan als je je er zelf niet aan houdt. En wiens belangen gediend worden bij legalisatie van de illegaal gebouwde voorzieningen van deze casus. Deze en nog vele andere vragen van Arnold de Vries en Erik Strijbos zijn niet beantwoord tijdens het interpellatiedebat.
Om een beter beeld te krijgen van wat achteraf legaliseren betekent gaan we 10 jaar terug in de tijd. Het eerste beeldfragment hieronder laat zien hoe lokaal bestuur in Oirschot zich 10 jaar geleden opstelde tegen overtreders. Het tweede fragment is van dinsdag 30 maart. 10 jaar geleden hadden omwonenden het nakijken, vandaag worden natuurwaarden nog steeds met voeten getreden. Door onze eigen overheid, die wettelijk gezien natuurwaarden moet beschermen.
ZEMBLA had een spraakmakende uitzending over de route van vergunningverlening aan varkenshouders in Oirschot. Onderstaand fragment laat zien dat een varkenshouder eerst in overtreding mag zijn, en dat de gemeente in principe handhavend moet optreden. Zo spreekt de vorige burgemeester. Maar handhaving gebeurt niet. Integendeel, er wordt achteraf gelegaliseerd. Zie burgemeester Severijns destijds:
De hele ZEMBLA uitzending vind je hier .
In de casus die nu speelt aan de Kromvensedijk lijkt precies dezelfde werkwijze toegepast: eerst in overtreding mogen zijn en achteraf gelegaliseerd worden. Zie burgemeester Keijzers-Verschelling in een fragment uit het debat van 30 maart:
Wat krom is rechtbreien, vinden wij, want:
Er wordt ambtenarencapaciteit ingezet, in bochten gewrongen, en geshopt om iets wat illegaal is neergezet alsnog achteraf te kunnen legaliseren – ondanks de duidelijke kaders van de Oirschotse raad, provincie en landelijke overheid, vastgelegd in regelgeving en bestemmingsplannen.
En waarom? Terwijl burgers die zich netjes aan de regels willen houden het risico lopen dat zij hun zaken niet vergund krijgen. Wat is er nou eigenlijk in 10 jaar verbeterd aan de bestuurscultuur van Oirschot?
Wij horen graag van u welke boodschap u vindt dat uw gemeente hiermee aan haar burgers afgeeft…